Πυξίδα - Εκλογικός Συνδυασμός για το ΔΣ ΔΣΑ

Η βιβλιοθήκη είναι ένα από τα πιο βασικά εργαλεία για έναν δικηγόρο. Ο ΔΣΑ έχει μια αρκετά ενημερωμένη βιβλιοθήκη, η οποία όμως είναι δυσπρόσιτη. Και είναι δυσπρόσιτη καθαρά λόγω ωραρίου. Σημειωτέο ότι χρήση της βιβλιοθήκης θα κάνει ένας νέος δικηγόρος ή κάποιος ο οποίο έχει περιορισμένους πόρους.  Το ωράριο λειτουργίας της κεντρικής βιβλιοθήκης είναι : Πρωί : Δευτέρα έως και Παρασκευή 8:00 - 14.45 Απόγευμα : Δευτέρα έως και Πέμπτη 17:30 - 20:00  Όταν λοιπόν η βιβλιοθήκη παραμένει ανοιχτή το πρωί, όπου η πλειοψηφία των μάχιμων δικηγόρων βρίσκεται στα δικαστήρια, ποια η χρησιμότητά της; Όταν είναι ανοιχτή μόνο τέσσερα απογεύματα και ποτέ το μεσημέρι, πως μπορεί να γίνεται χρήση της και να είναι προσβάσιμη; Θα πρέπει να ρυθμίζουμε τα ωράρια μας και με βάση το ωράριο της βιβλιοθήκης;  Η λύση είναι το ωράριο της να είναι συνεχές, ούτως ώστε ο δικηγόρος που βρίσκεται μέχρι το μεσημέρι στα δικαστήρια, να μπορεί να κάνει χρήση της μετά. Είναι λοιπόν μία παροχή του συλλόγου στα μέλη του, η

Η άσκηση του επαγγέλματος μας σύγχρονα, αποτελεσματικά και κυρίως αξιοπρεπώς και όχι σε συνθήκες του περασμένου αιώνα είναι ο στόχος του συνδυασμού μας. Η αξιοπρέπεια στο επάγγελμα μας δεν είναι ένα συντεχνιακό ζητούμενο, αλλά αφορά όλη την κοινωνία. Χρειάζονται τομές, χρειάζονται προοδευτικές πολιτικές και μεταρρυθμίσεις, ακόμα και στα πιο μικρά ζητήματα. Προκειμένου να υλοποιηθούν οι προτάσεις μας, πρέπει ως Σύλλογος   να βρισκόμαστε σε στενή συνεργασία με τις διοικήσεις των Δικαστηρίων και τις Δικαστικές Ενώσεις, διότι τα θέματα αφορούν και αυτούς, για την επίτευξη απλών αλλά κρίσιμων παρεμβάσεων που θα διευκολύνουν το Δικηγορικό Λειτούργημα. Στενή συνεργασία σημαίνει γνώση των ζητημάτων και πρόταση και διεκδίκηση εφικτών λύσεων.   Οι παρεμβάσεις που προτείνουμε ως συνδυασμός σχετικά με την λειτουργία των ποινικών Δικαστηρίων είναι οι εξής: 1.               Αύξηση του αριθμού των μονομελών πλημμελειοδικείων Όπως είναι γνωστό στα μονομελή πλημμελειοδικεία έχει συσσωρευτεί ο

Είναι γνωστό ότι η προσπάθεια της πολιτείας ήταν να προσπαθεί πάντα να εξεύρει τρόπους για να μπορέσει να ελέγξει φορολογικά τις υπηρεσίες των Δικηγόρων. Πολλές φορές θεσμοθέτησε όρια επί των αμοιβών για να μπορέσει να προσδιορίσει ένα ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα και άλλες φορές προσπάθησε να ορίσει αντικειμενικά δεδομένα για τον «πλούτο» τη δικηγορικής ύλης, ώστε να μπορέσει να εξασφαλίσει στο κράτος τα προσδοκώμενα οφέλη και έτσι να συμβάλλουν και οι Δικηγόροι στα φορολογικά βάρη, που πάντα συνέβαλαν παρά του αντιθέτου κραυγές. Άλλες φορές το προσπάθησε και το πέτυχε, άλλες φορές όμως υπέπεσε σε τραγικά σφάλματα και οδηγήθηκε σε απαράδεκτες και αντισυνταγματικές πρακτικές, εξουθενώνοντας την κοινωνία και τους ίδιους τους δικηγόρους από μία εμμονή που θα έπρεπε να έχει απλές λύσεις και όχι κυνήγι μαγισσών. Όμως παρόλα αυτά δεν είναι αντικείμενο του παρόντος κειμένου να τονίσω το πλήθος των οικονομικών αδιεξόδων που μας οδήγησαν οι κυβερνώντες τα τελευταία έτη. Σκοπός μου είναι ν